Zondag was er de suprise party voor Bianca. Ze vermoedde natuurlijk al wat want ze had iedereen uitgenodigd voor zaterdag maar niemand kon. Uiteindelijk had ome Ed dan maar gezegd op haar verjaardag dat er wel al wat geregeld was maar dat ze het maar moest afwachten wat en wanneer en waar.

Boven in het restaurant Ridderik Hof op de roode steen was het feestje. Wij kwamen wat later aan helaas door omstandigheden en jij had alleen maar 's middags geslapen eenmaal. Mama was onder andere daardoor een beetje gestresd omdat ik bang was dat jij dan 's avonds op het feestje het gauw voor gezien zou houden omdat je moe zou worden. Maar al dat gestress was nergens voor nodig geweest.

Toen we daar al aan kwamen keek je eerst even vreemd. Je werd meteen overgepakt door Bianca om aan haar vriendinnen te worden voorgesteld. Die vonden je natuurlijk erg lief en ze zeiden dat als ze een kindje kregen ze er zo 1 als jou wouden krijgen. Erg leuk voor papa en mama om te horen natuurlijk. De neefjes en nichtjes van Bianca (en gedeeltelijk ook van mama natuurlijk) waren beneden aan het schilderen in het restaurant, vlak voor het eten kwamen ze weer naar boven. Denni als eerste, het jongste nichtje van ome Ed.

Zij kwam meteen op jou af en lachte ietwat verlegen. Jij was aan het eten, gaf ondertussen Ibooica af en toe een boontje en toen Denni kwam gaf je die ook te eten alleen Denni wou het niet aanpakken. De boontjes vond je eigenlijk niet zo lekker en je was dus gauw uit gegeten. Toen gingen papa en mama eten en paste oma even op je. Daarna hielden alle nichtjes en neefjes je in de gaten. Liep jij voorop door de zaal heen en iedereen liep achter je aan. Uiteindelijk was Denni het die het 't langst volhield en de hele tijd bij je in de buurt bleef.

Je verstopte je achter het gordijn, kreeg af en toe een patatje toegestopt van Denni en als je naar de trap liep hield ze je tegen of iemand anders die in de buurt was en het zag. Mama en papa hadden zo onze handen vrij. Zo anders dan dinsdag toen je de hele tijd door ons gedragen wou worden! We zijn nu tot een uur of half negen gebleven. In de auto opweg naar huis viel je al in slaap. We hebben je vlug verschoont en in bed gestopt, je viel gelukkig weer snel in slaap.

Ja hoor, vijf tot tien dagen na de BMR prik kon je ziekjes worden. Ik was nog even bang dat je op oma's en tante Bianca's verjaardag ziek zou worden maar gelukkig dat niet. Gisteravond lag je al een beetje te morren in je slaap en om twaalf uur voelde je erg warm aan. De nacht wel goed door gekomen maar 1 keer extra wakker geworden dan normaal en ja je bleef erg warm aanvoelen.

Vanochtend was je nog steeds erg warm maar je liet niets merken dat je je ziek voelde of iets dergelijk. Je was al aan het grappen maken met mama, je dronk alleen wat gulziger dan normaal. 's Ochtends ook gewoon goed je broodje opgegeten. Maar vandaag hadden we eigenlijk zingen op schoot maar dat durfde ik toch niet aan, als 1 kindje daar ziek zou zijn zou je dat natuurlijk meteen krijgen. Vandaag gewoon wat rustiger aan doen.

Dinsdag waren dus oma en Bianca jarig en oma had een aantal mensen uitgenodigd om te komen eten, Indische rijstafel. Het was erg lekker maar ook vooral erg druk en het overweldigde je een beetje allemaal. Om half negen was het echt genoeg voor jou en gingen we naar huis met papa's auto, handig dat oma een extra auto-stoeltje voor jou heeft want mama's auto stond natuurlijk helemaal vast achter de andere auto's. Papa en mama liepen de hele avond met jou rond want lopen tussen al die mensen durfde je niet echt. Het was natuurlijk ook wel al laat voor jou dat ze kwamen, zo aan het eind van de dag. En je had ook maar eenmaal geslapen terwijl je normaal gesproken twee keer slaapt. Ach ja, volgend jaar wellicht beter. Iedereen vond jou in ieder geval een schatje en poppetje om te zien.

Ja, vandaag heb ik weer een tandje ontdekt, linksboven voor jou naast je grote voortanden. Ik vind ze best wel vlug achter elkaar komen nu. Je rechter grote voortand is trouwens nu ook aardig door maar nog niet zo lang als de linker - allemaal vanuit jouw gezien.

Gisteren gingen we naar oma en opa G. Nancy en je neefje en nichtje waren er ook. Op weg er naartoe was je eigenlijk de hele tijd wakker, wat al vrij ongewoon is, maar was je ook nog de hele tijd hartstikke lief. Normaal gesproken vind je het niks om zo lang stil te zitten maar nu had je al aardig wat gespeelt thuis, wel nog een uurtje geslapen voordat we weggingen. Je was de hele tijd een beetje om je heen aan het kijken en heel af en toe brabbelen.

Bij oma en opa was je in het begin eventjes verlegen maar daarna rende je al vrolijk rond, spelend met Jaimy en de katten. Oma had lekker indisch gekookt en aangezien papa en mama het stoeltje waren vergeten mee te nemen zat je aan tafel op een gewone stoel met een extra kussen. Je kreeg een plastic bordje en daar at je lekker van, totdat je het bordje naar je toe haalde en het eten op je schoot belande. Thuis heb je natuurlijk je bordje direct voor je borst dus dit was je niet gewend. Daarna zijn we overgegaan op fruit en toen had je echt wel genoeg. Zelfs een hapje chocolade mousse van papa wou je er niet meer in.

Je speelde nog vrolijk maar mama had erg veel last van haar allergie en had het benauwd - puffer vergeten. En papa was wat moe aan het worden dus we besloten naar huis te gaan. Jij sliep direct in de auto. Thuis werd je wel weer wakker bij het uit de auto halen en verschonen natuurlijk maar daarna sliep je toch vrij snel wel weer in je bedje.

Vandaag was je ook zo zoet aan het spelen, het lijkt wel of je je steeds beter zelf weet te vermaken. Na het ontbijt ging je direct naar je speelgoed en brabbelde in jezelf. Vanavond had ik je nog in bad gedaan en dat vond je natuurlijk heerlijk, alleen daarna ben je zo actief weer, vernieuwde energie! Heb je heel even laten spelen in je kamertje en geprobeerd je te laten drinken maar dat laatste wou je niet. Toen je tandjes gepoetst en je in bed gelegd. Dik drama maar toen ik je even gekalmeerd had sloot je al gauw je oogjes.

Vandaag was papa de auto's aan het wassen. Toen oma aan de telefoon kwam en aangaf dat ze papa even wou spreken liep ik dus naar de deur toe, jij achter me aan, en zag je dat papa gewoon buiten stond! Toen ik je vervolgens weer mee naar binnen nam, in de huiskamer, vond je dat niet zo leuk maar je leek toch gewoon weer te gaan spelen. Kwam je met je schoentje aan, gaf het aan mij en ging zelf op de grond zitten en begon aan je voet te plukken. Duidelijk, je schoentje moest aan. Vervolgens stapte je weer op en pakte je het andere schoentje.

Nu waren beide schoenen aan en liep je naar de tussendoor, toen je merkte dat ik niet meekwam ging je een beetje huilen. Dus ik naar de deur, voordeur ook open, en je doel was bereikt! Je kon naar papa toe. Mama liep even met je mee naar de auto toe om papa te laten zien maar ik vond het toch was frisje dus nam je gauw weer mee naar binnen.

Vannacht was je een paar keer wakker geworden en was je je speentje kwijt. Dus ik stopte hem weer in je mond terwijl je rechtop in bed zat. En zo sliep je weer, spenend en rechtop zittend. Ik heb je voorzichtig weer laten zakken met je hoofdje.
Papa vond het heerlijk dat hij de hele zaterdag met je heeft kunnen spelen. Hij beschreef 's avonds ontroerd hoe je met opgeheven handjes in de lucht - om een beetje evenwichtig te houden - achter de jongens aan 'stiefelde'.

Gisteren waren dus vrienden van papa en mama komen eten met hun twee zoontjes. Voor hen hadden we een apart tafeltje neer gezet waaraan ze konden eten. Het was wat aan de kleine kant maar het ging. Voordat we gingen eten schoof jij het kleine tafeltje en stoeltje alle kanten van de keuken op. En je vond het inderdaad maar wat leuk dat er twee jongens op visite kwamen. We gingen nog even met ze naar de speeltuin en jij vond móest zelf lopen er naartoe. Op speeltuin heb je even in een soort van wipstoel gezeten, daarna zag je een mooie roze meisjesfiest van een drie jaar oud meisje en daar ging je mee aan de wandel. Papa zette je nog op de glijbaan maar die was helaas te stroef om vanaf te glijden.

Zondag ochtend deden we het heel rustig aan omdat de winkels toch pas om twaalf uur open zouden gaan. Jij hebt dus lekker nog even kunnen spelen voordat we op pad gingen. De dag daarvoor hadden we croissantjes gehaald bij de Albertheijn en wat beleg en fruit voor jou. Dus we hadden een lekker ontbijtje zo. Papa wou nog met jou onder de douche maar dat was geen groot succes.

Toen we richting het centrum weer liepen viel je in slaap. Papa heeft mama nog twee broeken cadeau gegeven en zelf bij de Bijenkorf nog een badmat en badkussen gekocht. Op een terrasje hadden we nog een tosti gegeten en jij dronk met een rietje appelsap.

De donderdag voor het weekend hadden we natuurlijk weer voor de tweede keer zingen op schoot. Dit keer ging het alleen jammer genoeg een stukje minder leuk. Je wende nu wel een stuk sneller en vond het eigenlijk direct wel interessant al die kindjes en toen we gingen zingen rende je zowat meteen rond. Alleen toen viel je, huilen, en vanaf toen wou je alleen nog maar door mij gedragen worden. Dat de andere natuurlijk door gingen met zingen en rennen vond je allemaal een beetje te druk waarschijnlijk op het moment dat je normaal getroost word door mama. Volgende keer beter.

Deze week hadden we geen zingen op schoot maar zijn we naar het consultatiebureau gegaan. De vorige keer was me geadviseerd om tussen door nog even te komen wegen omdat je wat aan de lichte kant was. Maar dit keer was je wel een hele kilogram aangekomen en deed je het goed volgens de artse. Toen je moest liggen om gemeten te worden vond je dat niet bepaald leuk. Ook bij de arts wou je liever niet liggen, je oogjes werden nog getest met een lichtje. Je vond het alleen niet leuk dat ze daarvoor telkens 1 van je ogen moest afschermen, dus ook dat werd een klein drama.

Dit keer kreeg je twee prikjes: BMR, bof, mazelen en roodvonk en een prikje tegen meningococcen C. De 1 ging in je beentje, huilen terwijl ik je armpjes vast moest houden en de tweede ging in je armpje terwijl ik 1 armpje vasthield. Toen ik je aankleedde bedaarde je pas weer een beetje maar de traantjes kwamen uit je oogjes. Thuis sliep je vanaf 1 uur tot een uur of drie door, daarna niets meer van gemerkt en de hele dag vrolijk gespeelt. Over anderhalve week kunnen we nog wel een verhoging verwachten maar dat hoeft niet.

Mama's verjaardag hebben we gevierd door lekker met zijn drietjes een weekendje weg te gaan. Zaterdag in de vroege middag zijn we vertrokken naar Rotterdam met een hele volle achterbak. Jouw bedje, stoeltje en extra kleding en luiers moesten natuurlijk mee, plus papa en mama's eigen spulletjes nog.

In Rotterdam aangekomen zijn we meteen naar het centrum gelopen over de Erasmus brug. Het was wel erg winderig dus papa had je even omgedraaid in je bugaboo zodat je onze kant op keek. In het centrum hebben we eerst lekker een pannekoekje gegeten en daarna een beetje gewinkeld. Maar het was al aan de late kant dat we aan kwamen -uur of drie- dus echt veel tijd hadden we niet. Het laatste uurtje in de Bijenkorf gebleven en daarna zij we opzoek gegaan naar een restaurant.

We kwamen langs een gezellig tapas restaurantje, Maria. Het had roze en lila gekleurde stoelen, hier en daar wat tierelantijntjes maar toch vrij sober en leeg gehouden daaromheen. We kregen een hoekje om te zitten zodat jij ook de ruimte had om wat te lopen. Papa en mama bestelde ieder zo'n vier a vijf tapas gerechtjes en jij at lekker hier en daar wat van ons mee. Maar eerst anderhalf uur in de auto stil gezeten, daarna alleen maar in de kinderwagen vond je nu weleens genoeg. Dus je wou flink lopen en rotzooi maken. Helaas kon dat natuurlijk niet in een restaurant dus direct nadat we klaar waren met eten zijn we weer vertrokken.

Alle lichtjes zo tegen in de avondschemer van de weg vond je wel erg mooi dus je bleef verassend genoeg erg stil in je kinderwagen zitten. Op de Erasmusbrug viel je in slaap. 's Avonds ben je wel tot laat opgebleven, druk spelend en lekker tussen de banken in bij papa en mama. Toen ik je uiteindelijk toch naar bed toe deed -zonder je een enkele vermoeidheidssymptoon vertoonde- viel je snel in slaap. Papa en mama keken nog even The Crow op tv.

Ben ik helemaal vergeten te vertellen over onze eerste ochtendje 'Zingen op schoot'. Beetje misplaatste titel want zoals de kop wel doet vermoeden was het meer rond rennen dan op schoot zitten! Eerst kwamen we een uur te vroeg bij de peuters terecht, even weer naar huis gegaan en vervolgens kwamen we een paar tellen te laat. We gingen meteen in de kring zitten en een 'Hallo Emma, Hallo Thijmen en hallo Sigrid' liedje zingen. Alle kindjes, inclusief jij keken nogal angstig naar de handvogel die dit zogenaamd zong. Jij stond eerst nog heel dapper voor me op eigen benen maar kroop al snel op mijn schoot. Toch een beetje eng.

Dat we vervolgens een liedje gingen spelen waarbij zowel ouders als kinderen moesten klappen met de handen, tikken met de vingers en stampen -rennen- met de voeten haalde de grootste vrees uit de dreumeslijfjes vandaan. Daarna gingen zowat alle kindjes kriskras door elkaar lopen terwijl de ouders alweer keurig in de kring bleven zitten. We kregen nog rammelaars om mee te rammelen en torens te bouwen en boerderij diertjes die geluid maakte. Heel trots was mama natuurlijk op je toen je voorzichtig meehielp met opruimen. Dat ging als volgt: mama reikte jouw een speeltje aan en jij deed het in de zak, vervolgens hield je de zak nog eventjes wijd open om te zien of je dan een ander speeltje eruit kon pakken maar als mama je snel genoeg een ander speeltje aanreikte deed je die weer keurig in de zak. Mama moest je wel eventjes wegtrekken toen alle speeltjes opgeruimd waren want dat was natuurlijk niet de bedoeling volgens Sigrid.

Het uurtje was omgevlogen en na afloop zaten we nog eventjes na met een klein groepje. Mama was alleen vergeten drinken mee te nemen maar je dronk gulzig van mama´s thee, lepeltje voor lepeltje.