Nog maar zes weekjes en dan ben je er misschien al. Het is zo'n rare gedachte nog. Papa die ging toennet van huis en zei tegen mijn buik: "Blijf nog maar even veilig in mama's buik want de babykamer is nog niet klaar." We hopen van het weekend te kunnen behangen en volgende week is de leverdatum van de meubeltjes. Maar hopen dat ze een beetje op tijd komen. Een weekje later is nog niet zo erg maar een paar weken later zou me nu toch op de zenuwen gaan werken!

Sinds zaterdag is het echt bloedheet in Nederland. Het is gewoon niet uit te houden buiten als je niet in de schaduw kan zitten. Zondag zijn papa en ik dan ook eventjes lekker naar het IJselmeer gegaan en daar heb ik lekker gepoedeld met mijn benen in het water. Vandaag heb ik maar waterschoentjes gekocht voor mezelf, want die schelpen aan mijn voeten deden echt te veel pijn.

Het warme weer heeft er misschien ook een beetje voor gezorgd dat ik 's ochtends meer last heb gehad van duizeligheid. Ik probeer voor a.s. vrijdag een afspraak met de huisarts te maken om toch even mezelf te laten controleren. Papa is dan vrij dus die kan dan mooi mee gaan (dat wilt hij zelf tenminste). Maar volgende week donderdag moet ik ook alweer naar de verloskunde, dus misschien is het een beetje dubbelop.

Vanavond hebben we bij zwangerschapscursus partneravond. Ben benieuwd hoe dat gaat verlopen al verwacht ik er niet al te veel van. Overigens, je lijkt van een avondmens naar een ochtendmens te zijn gegaan. 's Ochtends en 's middags ben je nu juist veel drukker en 's avonds lijk je al wat in te dutten. Eerst was het juist meer andersom, dan werd je 's avonds opeens klaar wakker leek het wel. Ik heb nog geen last van je gehad in de nacht, gelukkig. Tot nu toe heb ik ook gewoon een lekkere nachtrust nog altijd gehad.

Vrijdag naar de verloskunde gegaan. Mijn bloed is even gecontroleerd en mijn ijzer gehalte was iets aan de lage kant maar het viel aardig mee, het was net boven de ondergrens aan. Maar het mag dus wel iets hoger, vooral ook omdat ik last heb van duizeligheid en vermoeidheid zo nu en dan. Tot nu toe ben ik zeven kilo in totaal aangekomen in deze zwangerschap. Dus dat is vrij netjes.

De zwangerschap schijnt nog steeds volgens het boekje te verlopen. Je ligt nu precies tussen mijn navel en ribben in. En je hoofdje was ook al tussen mijn bekken. Maar omdat je nog zo'n klein hoofdje heb kan je nog gemakkelijk daaruit gaan weer en weer terug erin. Dus het is niet vreemd als je plotseling weer helemaal draait. Als je maar wel weer op tijd goed gaat liggen met je hoofdje en we dus niet straks een stuitligging hebben. Dan gaat alles prima!

Maar ik heb inderdaad pijn aan mijn bekken zo nu en dan. Dat ligt er toch aan, denk ik, omdat je al een tijdje in mijn bekken ligt met je hoofdje. Dan is er allemaal even wat minder plaats. Bepaalde oefeningen bij de zwangerschapscursus lukken me ook niet meer helemaal door die pijn. En het schijnt nog allemaal erger te worden in de laatste paar weken. We zullen zien.

Gisteren zijn we bij vrienden van papa langs gegaan. Zij hebben een zoontje van net een jaar oud en het was erg leuk om hen samen zo bezig te zien met hun kleintje. Ook papa vond het prachtig om te zien. We hadden ze nog niet verteld of we een jongen of een meisje zouden krijgen. Maar de vrouw zei al dat ze het er gisteren over hadden gehad en dat ze echt het gevoel had dat Marcel een meisje zou krijgen. Ze vond dat echt bij hem passen. Dat was natuurlijk wel heel erg leuk om te horen en we zeiden dan ook dat ze gelijk had.

Papa is nu druk bezig met het behang. Ik hoop dat het behang in ieder geval klaar is voordat de meubels komen. Aan de andere kant lijkt het allemaal, vreemd genoeg, ook niet zo'n haast te hebben. Maar ik ben ook wel weer bang dat ik de laatste paar weken in paniek raak als we dan alles nog niet in huis hebben. Zal alles er zijn voordat jij je meldt? Zal ik er zelf wel klaar voor zijn? Inmiddels heb ik dan wel negen maanden de tijd gehad om aan het idee te wennen, zou je zeggen.

Papa en ik hebben al een naam voor je bedacht. We zaten alleen nog eventjes in dubio over je tweede naam. Nu denk ik die gevonden te hebben en nu weet ik niet meer welk van de twee namen ik liever heb als roepnaam voor jou. Papa moet het ook nog eventjes weten, over die tweede naam voor jou.

Volgens papa begin ik last te krijgen van harde buiken. Gisteren deed mijn buik zo zeer. Het voelde de hele dag strak gespannen aan! Ik zat maar aan mijn huid te plukken in de hoop dat het wat uit zou rekken maar het mocht allemaal niet baten. Dan weer zitten, dan weer lopen, het maakte allemaal niets uit. Maar harde buiken komen toch met vlagen? Die blijven toch niet de hele dag hangen? Ik weet het niet. Vandaag heb ik er gelukkig (nog) geen last van.

Ik voel me dan net zo'n opgeblazen wang van een kikker. Alsof het ieder moment kan knappen. Een ballon waar te veel lucht in is geblazen. We hadden het gisteren ook nog over de voortplanting van bepaalde dieren, Maria vond een zeepaardje wel heel slim, waarbij het mannetje het bevruchtte eitje draagt van de vrouw. De volgende negen maanden mag papa jou gaan dragen.

Gisteren zo'n lief zomerpakje voor je gekocht. Had het zondag (was koopzondag in Hoorn) al gezien samen met papa maar hij begreep mijn hint jammer genoeg niet. Maar goed, ik was toen ook nog niet er zeker van of ik het wel moest kopen. Ben nog even bij de Hema ook wezen kijken voor kleertjes, had wel een hempje gezien maar vond het toch wat te druk. Dus uiteindelijk toch maar het pakje gekocht wat ik het eerst wou hebben. Het is geel met een zonnetje en een aardbeitje erop en de tekst: 'I like the beach.' En aangezien je begin augustus word verwacht verwacht ik wel dat je het direct kan dragen.

Vandaag stond ik op met zo'n harde buik! Het voelde echt aan als een basketbal. Ik heb nog steeds het gevoel alsof je meer en meer beweegt, of in ieder geval voel ik je bewegingen steeds duidelijker worden. Als ik nu ook mijn arm op mijn buik eventjes laat leunen krijg ik meteen een schopje tegen mijn arm alsof je wilt zeggen: weg daarmee! Ik word nu ook iets sneller moe en gisteren kwam ik dan ook bek af thuis. Volgens papa is het teken dat ik juist meer moet bewegen, volgens mij is het juist verstandig om het soms iets rustiger aan te doen. Het is ook niet zo dat het echt uitputting is maar ik voel gewoon mijn hoofd een beetje zweverig worden en mijn rechterbeen tintelde helemaal. Ik zal het hoe dan ook in de gaten blijven houden en volgende keer eventjes aan de verloskundige melden.

Het weer blijft vreemd, ik hoop wel dat jij in een zonnige periode geboren mag worden. Dat je dus ook echt een zonnekindje word! Want het lijkt me zo heerlijk om na een weekje je al mee naar het strand ofzo te nemen. En gewoon lekker buiten met je te zijn. Vrijdag was het dus hartstikke warm en lagen ik en mijn moeder lekker op het strand, zaterdag zijn papa en ik nog wezen zeilen met onze buren en zondag was het al een stuk minder. Sinds gisteren is het weer een beetje mooier geworden en het was daarom ook lekker weer om in de stad te lopen, hoewel ik nog wel een jasje moest dragen voor de koude. Vandaag begint veel belovend met een lekker zonnetje. We zullen zien hoe deze zomer verloopt, tot nu toe is er geen touw aan vast te knopen.

Het is trouwens heerlijk om met mijn blote buik in de zon te zitten. Volgens papa had je het ook te warm in Sicilie want toen ik daar lag te zonnen bewoog je ook de hele tijd en zag je mijn buik echt golven. Ik zei tegen hem dat het heus wel mee zou vallen. Toen zei hij: 'Je hebt zeker nog nooit in een tent geslapen?' Ook als ik in een warm bad lig zie je het water letterlijk golven maken door jouw bewegingen en papa denkt dan ook dat je het te warm hebt. Misschien wel, maar er zijn toch ook zat vrouwen in tropische streken die zwanger zijn? Hun kindje houdt het toch ook een beetje koel in de baarmoeder?