Vrijdag naar de verloskunde gegaan. Mijn bloed is even gecontroleerd en mijn ijzer gehalte was iets aan de lage kant maar het viel aardig mee, het was net boven de ondergrens aan. Maar het mag dus wel iets hoger, vooral ook omdat ik last heb van duizeligheid en vermoeidheid zo nu en dan. Tot nu toe ben ik zeven kilo in totaal aangekomen in deze zwangerschap. Dus dat is vrij netjes.
De zwangerschap schijnt nog steeds volgens het boekje te verlopen. Je ligt nu precies tussen mijn navel en ribben in. En je hoofdje was ook al tussen mijn bekken. Maar omdat je nog zo'n klein hoofdje heb kan je nog gemakkelijk daaruit gaan weer en weer terug erin. Dus het is niet vreemd als je plotseling weer helemaal draait. Als je maar wel weer op tijd goed gaat liggen met je hoofdje en we dus niet straks een stuitligging hebben. Dan gaat alles prima!
Maar ik heb inderdaad pijn aan mijn bekken zo nu en dan. Dat ligt er toch aan, denk ik, omdat je al een tijdje in mijn bekken ligt met je hoofdje. Dan is er allemaal even wat minder plaats. Bepaalde oefeningen bij de zwangerschapscursus lukken me ook niet meer helemaal door die pijn. En het schijnt nog allemaal erger te worden in de laatste paar weken. We zullen zien.
Gisteren zijn we bij vrienden van papa langs gegaan. Zij hebben een zoontje van net een jaar oud en het was erg leuk om hen samen zo bezig te zien met hun kleintje. Ook papa vond het prachtig om te zien. We hadden ze nog niet verteld of we een jongen of een meisje zouden krijgen. Maar de vrouw zei al dat ze het er gisteren over hadden gehad en dat ze echt het gevoel had dat Marcel een meisje zou krijgen. Ze vond dat echt bij hem passen. Dat was natuurlijk wel heel erg leuk om te horen en we zeiden dan ook dat ze gelijk had.
Papa is nu druk bezig met het behang. Ik hoop dat het behang in ieder geval klaar is voordat de meubels komen. Aan de andere kant lijkt het allemaal, vreemd genoeg, ook niet zo'n haast te hebben. Maar ik ben ook wel weer bang dat ik de laatste paar weken in paniek raak als we dan alles nog niet in huis hebben. Zal alles er zijn voordat jij je meldt? Zal ik er zelf wel klaar voor zijn? Inmiddels heb ik dan wel negen maanden de tijd gehad om aan het idee te wennen, zou je zeggen.