Het lijkt wel alsof er een vast ritme in zit: je trappelt twee dagen heel erg druk en dan weer twee dagen amper nog. Gisteravond ben je weer een beetje begonnen en vandaag voel ik je weer vollop. Ik werd vandaag ook wakker met pijn in mijn onderbuik en in mijn rug. Misschien probeer je wel ruimte om je heen te schoppen, ik hoop voor mij dat dat je niet lukt! Ik ben wel blij om je weer te voelen hoor, want na twee dagen rust in mijn buik vind ik het toch wel weer erg stil. Het is veel fijner om te merken dat je daar bent en daarvoor wil ik die pijntjes best wel verdragen.

We zitten alweer bijna op de helft. Het gaat allemaal zo snel. Ik probeer nu elke week een foto te maken van mijn buik, eens kijken of ik dat volhoud. Gisteren boog ik voorover en papa zei dat het eigenlijk wel meeviel, die buik. Het grappige is dat je nog steeds mijn taille kan zien, maar ik krijg wel al een streepje op mijn buik. Die had mijn mama ook bij alle twee haar zwangerschappen. Mijn borsten jeuken soms maar ze zijn niet meer gevoelig hoewel ze wel gespannen aanvoelen. En ik pas al mijn broeken nog, hoewel mijn spijkerbroek nu wel wat aan de krappe kant begint te komen.

Het is grappig om te merken dat ik nu toch wel anders tegen sommige dingen aankijk. Vooral natuurlijk over het concept moeder zijn. Een paar maanden geleden moest ik daar echt nog niet aan denken. Nu verheug ik me op jouw komst en om straks thuis te zitten met jou in mijn armen en papa naast ons.

We hebben nu eindelijk de formulieren ingevuld om kraamzorg te krijgen. We hebben gekozen voor de combinatie van 8 en 5 uren per dag. Dit omdat we o.a. erop hopen dat papa gewoon bij ons thuis kan zijn de eerste paar weken. En hij doet toch al de meeste boodschappen en het huishouden kan hij gerust ook wel aan, hoewel het wel fijn is dat hij daarin dan eventjes hulp bij heeft. Ik vraag me echter af of hij dat zelf ook fijn vind.

Ik lees van anderen dat ze al begonnen zijn met de babykamer of dat ze het al af hebben. Dan vraag ik me soms af of wij niet veelste laat beginnen. We hebben nog niets! En we willen pas wat doen als we zeker zijn van wat jouw geslacht is. Dan kan ik daar ook een beetje op afstemmen. We hebben uberhaupt nog niet zoveel spulletjes voor jou. Eerst wou ik dat nog niet kopen vanwege mijn onzekerheid over jouw bestaan. Nu wil ik het pas kopen na 1 april. Ik moet binnenkort trouwens wél positiebroeken kopen, alhoewel ik bang ben dat die nou weer net nog te groot zijn voor mij. Ik pas die buikband ook nog niet.