Gisteren was het dan zover. Het was fantastisch om je weer te zien, weliswaar via een scherm, maar je leek zo dichtbij! De echografiste heeft alles gecontroleerd en je lijkt volledig gezond te zijn en goed te groeien. Je grootte doet alleen wel vermoeden dat je drie dagen jonger/ouder bent dan werd gedacht. Ik houd het voorlopig nog even op drie augustus om verwarring te voorkomen (bij mezelf?). Papa vond het ook geweldig om je te zien en was de hele tijd aan het glimlachen.
Je was goed te zien en bewoog heerlijk. Ze probeerde nog even om een 3D echo te krijgen maar daarvoor was je toch echt nog niet mollig genoeg voor. Toch hebben we een leuk beeldje van jou gekregen in 3D. Je zat alleen de hele tijd met één van je handjes of beide voor je gezichtje. Het leek net alsof je in je ogen aan het wrijven was. Op het eind leek het ook even of je het echo apparaat aan het wegduwen was die heel licht tegen mijn buik aan duwde. Je ligt maar zo'n anderhalve centimeter onder mijn buikwand en dat verklaard ook waarom papa jou al zo goed kan voelen bewegen.
Papa en ik hebben de DVD direct aan zijn ouders laten zien en de volgende dag alweer aan mijn moeder. Het blijft zo wonderlijk om je te zien op zo'n scherm. Iedere keer weer vind ik het prachtig om je gezichtje opeens recht aan te kijken en je zo te zien bewegen. Je bent zo levendig al in mijn buik! Ik zou je nu al graag in mijn armen houden, dat had ik hiervoor eerlijk gezegd nog niet echt. Toen vond ik het wel een veilig idee dat je nog eventjes in mijn buik bleef zitten. Je moet ook nog eventjes blijven zitten, maar het lijkt nu opeens zo ver weg. We hebben van mijn moeder al een klein badcapeje gekregen en ik kon me jou er al helemaal in voorstellen.
De avond daarvoor waren we natuurlijk ook nog even naar de verloskunde gegaan. Ook daar was alles goed, zoals verwacht. Mijn baarmoeder ligt nu direct onder de navel. De uitslagen van het ziekenhuis waren er ook en ook die waren positief. Het blijkt dat ik bloedgroep O positief heb, net als je vader, dus jij zult dat ook krijgen. Je harttonen waren ook weer goed te horen. Zoals al eerder gezegd vond ik het nu niet echt nodig, maar het was toch wel weer fijn om alles eventjes gecontroleerd te hebben. A.s. woensdag ga ik waarschijnlijk kijken naar meubeltjes en spulletjes voor je kamertje. Ik heb er zo'n zin in.
Vandaag waren papa en ik, nadat we mijn moeder bezocht hadden, eventjes op de motor gaan rijden. We zijn naar Enkhuizen gegaan waar we eventjes wat gegeten en gedronken hebben en daarna gingen we langs het IJsselmeer weer terug. Het was niet te koud en de zon scheen lekker. Ik bedacht me alleen wel dat dit misschien wel één van onze laatste ritjes zou zijn: Het lange zitten kost me nu toch wat meer moeite dan normaal. Jammer, want ik vind het wel heerlijk. En als jij er straks bent ben ik bang dat het ook er een stuk minder van komt, we kunnen je immers niet meenemen tussen ons in.