Mijn zus heeft mij waarschijnlijk aangestoken met een keelontsteking. Ik kuch veel maar eigenlijk heb ik niet meer zoveel last van mijn keel, het is meer dat ik gewoon een verhoging heb en me dus niet lekker voel. Jij beweegt nog veel in mijn buikje, wat me aan de ene kant geruststeld maar tegelijkertijd is het ook wel een beetje vervelend nu. Door mijn zwangerschap denk ik dat de infectie iets anders is uitgepakt dan normaal. Ik ben weer eens 'ouderwets' misselijk zoals in het begin van mijn zwangerschap en ik houd dan ook vrij weinig binnen.

Ik zit nu weer in mijn ouderlijk huis. Ik dacht niet dat het bevorderlijk voor mij zou zijn om bij de katten in huis te blijven. Allergie maakt mensen ook meer moe en 's nachts had ik weer lichte astmatische ademhaling. Het gaat nu wel ietsjes beter dan vanochtend.

Sinds een paar dagen heeft je vader nu ook gemerkt dat jij reageerd op zijn hand. Als je niet beweegt begint hij tegen je te praten en te tappen met zijn vingers op mijn buik. Je schopt dan inderdaad terug tot zijn grote vreugde. En ik moet zeggen dat ik het zelf ook wel erg leuk vind om te merken dat je zulk soort handbewegingen nu door begint te krijgen door mijn buikwand heen. Buurman J. had me alweer een tijdje niet gezien en vond ook dat ik al een behoorlijke buik had. Het is zo hard als een voetbal en het belemmerd mij soms als ik mijn schoenen aan wil doen. Maar voor de rest kan ik eigenlijk nog alles wel doen. Alleen zware dingen mag ik niet meer tillen van mijn omgeving.