Donderdag bij de verloskundige werd ik weer helemaal duizelig. De verloskunde zei ook dat ik erg bleek zag. Mijn bloeddruk was ook wat lager dan normaal, ze heeft mijn ijzer niet gecontroleerd. Met jou was alles goed, ik was maar een kilo of twee aangekomen en dat is dus ook aardig netjes. Jij bent al ingedaald en ik hoef me dus nu geen zorgen meer te maken mochten de weeen nu gaan beginnen. Je ligt goed!

Maar dat goed liggen betekend voor mij ook wat beperking in mijn bewegingsvrijheid. Lang door de stad heen lopen bijvoorbeeld zorgt geheit voor uitputting. Ik moet ook om de zoveel meter eventjes bijkomen want ik heb last van 'etalage-benen' ze raken verzuurd door een slechte doorbloeding. En liggen en opstaan vanuit bepaalde posities doet pijn in mijn bekken. Allemaal wat minder leuk maar ik vind vooralsnog dat mijn zwangerschap heel aardig verloopt.

Natuurlijk heb ik nog steeds erg veel last van misselijkheid, maagzuur en soms ook nog obstipatie. Wat er allemaal weer voor zorgt dat ik iets minder lekker eet dan normaal. Maar dat heb ik al de hele zwangerschap door dus ik begin er aan gewend te raken. De duizeligheid echter vind ik echt vervelend en eng ook soms. Ik wil dan direct gaan liggen en meestal val ik dan ook in slaap en daarna pas is het over. Maar nogmaals, ik mag niet klagen over mijn zwangerschap. Jij groeit lekker en ik kan het meeste nog wel doen.

Papa heeft samen met je opa vorige week zondag je kamertje behangen. Het is erg mooi groen geworden, lekker fris. Helaas hebben we deze week ook te horen gekregen dat we nog eventjes geduld moeten hebben met jouw meubeltjes. Die worden pas 20 juli bezorgd. Je mag dan al thuis geboren worden dus dat is een erg krappe planning. Papa is er behoorlijk boos om geworden. Maar hij was wel zo lief om voor ons een lief babypakje te kopen en een lief knuffel konijntje plus nog een speen met 'I love mama' erop. Maar je kamertje is dus nog steeds niet klaar en de spulletjes die ik pas later wou kopen zodat ze direct in de kasten konden moet ik nu maar gaan kopen en gewoon opstappelen in jouw kamertje totdat de meubeltjes eindelijk er zijn.

De partneravond met zwangerschapcursus was trouwens wel leuk. Het was die avond alleen nog steeds erg benauwd en daardoor was iedereen een beetje matjes en straalde het enthousiasme nou niet bepaald van de groep af. Maar papa zei me dat hij het erg nuttig had gevonden ondanks de slaapverwekkende toon van de vrouw die alles vertelde. Ikzelf vond het behoorlijk onnodig. Woensdag heb ik mijn laatste zwangerschapscursus en daarna begint dus het wachten op jou. A.s. vrijdag wilt papa het bed gaan regelen en alle benodigde kraamspullen in huis hebben. Ik heb al een lijstje van mijn verloskunde deze donderdag meegekregen. Dus dat betekend toch ook dat je nu echt in aantocht bent. Vreemd hoor!

Je ligt trouwens met je ruggetje links in mijn buik en je shopt mijn buik regelmatig scheef. Dan zie ik opeens een uitstulpseltje in mijn rechter zij. Het begint nu ook een beetje pijn te doen als je schopt. Het steekt een beetje. Ik word dan ook een beetje quasi boos op je en papa neemt het dan voor je op. Waarop ik weer boos word op papa natuurlijk omdat hij het natuurlijk ook voor mij behoort op te nemen. Maar alles gaat dus goed met jou, met regelmatig de hik ook.

Papa was trouwens ook nog bezorgd om mij omdat hij een hartruis bij mij had gehoord. Dus via de huisarts had ik een doorverwijzing gekregen naar het ziekenhuis poli cardiologie. Daar bleek er gelukkig niets aan de hand te zijn. Heb nog eventjes een echo gehad van mijn hart maar er was niets op te zien, zei ze. Het liggen aldaar deed wel pijn, ik moest op mijn linker zij liggen en dat vond jij blijkbaar ook niet zo erg fijn want je begon flink te schoppen en te bewegen. Papa was behoorlijk opgelucht te horen dat er niets aan de hand was.