Eergisteren heb ik dan ervaren wat 'harde buiken' mogen zijn. En ik kan zeggen dat ik het uitermate vervelend vond. Papa en ik waren aan het eten bij mijn moeder thuis en op een gegeven moment voelde mijn buik zo pijnlijk verkrampt. Ik bleef nog eventjes aan tafel zitten voor de vorm en ben toen maar op de bank gaan liggen. Papa kwam direct naar me toe en vroeg of het ging. Natuurlijk ging het niet. Ik heb geloof ik een stuk of drie, vijf, harde buiken achter elkaar gekregen en daarna was het over.
Ik heb nog wat oosterse kip salade gegeten van mijn moeder maar de bami heb ik voorbij mij laten gaan. Daarna keken we nog even naar de vakantie film van mijn moeder en Piet en toen gaf papa aan wel erg moe te zijn en naar huis toe te willen. Het was ook wel al wat later dan verwacht. We gingen terug op de motor. Normaal gesproken vind ik dat wel lekker maar met mijn buik vond ik de weg toch wat te hobbelig. Gisteren heb ik er geen last meer van gehad, alleen 's avonds nog heel even een keertje maar.
Gisteren moest ik ook weer naar de verloskunde. Weer gewogen (52 kilo) en weer gevoeld. Ze drukte naar mijn mening iets te hardhandig in mijn buik en bekken. Ze zei dat het was om te voelen of je al was ingedaald. Stond dat dan niet op mijn kaartje dat je al netjes met je hoofdje in mijn bekken lag zo'n twee geleden al? Ik werd er een beetje chagerijnig van. Daarna vroeg ik of ze mijn ijzergehalte kon checken omdat papa daar iedere keer op aandrong. Het bleek inderdaad erg aan de lage kant te zitten (5.3).
Ze heeft me een verwijsbrief gegeven zodat het ziekenhuis nog eens een keer mijn bloed kan controleren. Dat vond ik een beetje onzin en papa ook. Maar ik ga toch maar want volgende week wil ze dat ik terug kom. En ik heb dus ook ijzertabletten gekregen, wat papa graag wou. De verloskunde vroeg ook of alles al klaar stond voor een thuisbevalling omdat ik in deze week al thuis mag bevallen. Ik zei dus dat we dinsdag ons kraambed binnen krijgen. Ze heeft opgeschreven dat een kraambed nog niet geregeld is. 'We kunnen niks doen als je nog niks in huis hebt' zei ze. Nee, dat begreep ik ook wel.
We lagen elkaar niet zo, denk ik. Ze keek verder op mijn kaart en zag dat er aangevinkt stond 'ja' voor getrouwd. Ze zei half verrukt 'Oh, jullie zijn gewoon getrouwd!' Ik zei daarop nee en ze vroeg toen direct of we dan wel samenwonend waren. Ging ze het corrigeren, 'ja', zei ze 'ik wou alleen weten of jullie wel samen wonen.' Dat zou toch hetzelfde zijn als dat we getrouwd waren? Haar collega heeft het bovendien zo ingevuld. Ik hoop niet dat ik haar krijg tijdens onze bevalling. Dat word zeker ruzie.
Gisteren hebben mijn mams en ik ook de bugaboo opgehaald. Hij is heel mooi. Je zal er zeker lekker in liggen. Ik hoop alleen dat ik snel wat meer handigheid erin krijg om dat ding op te klappen en in de auto te leggen. Hoewel het niet moeilijk is, is het met zon of regen wel eventjes lastig lijkt me. Ik heb ook nog een lief pakje gekocht in turquoise van Mexx.
