Vandaag kwamen je opa en oma G. op visite samen met tante Nancy. Het was heerlijk weer en we konden dus lekker buiten gaan zitten. Ik denk dat je zowaar vandaag echt hebt gelachen. Je hebt al vaker je mond vertrokken in een soort van glimlach maar je lijkt nu echt te glimlachen omdat je glimlacht. Maar misschien is het ook wel een beetje valse hoop. Want mama wilt natuurlijk graag dat je lacht. En je kijkt al zo wijs en gericht. Nancy maakt een foto van je en je schrok van de flits in je ogen, je keek helemaal stuurs ervan!

Je bent een lief babietje. Ik kan niet anders zeggen. Natuurlijk huil je zo nu en dan. Maar meestal is dat omdat je krampjes hebt of drinken wilt. De rest van de tijd ben je tevreden zolang je maar word vastgehouden. Als ik je alleen laat in je wagen of bedje dan kan je een tijdje stil zijn en kijken naar de kleurtjes om je heen maar na een tijdje begin je meestal wel te mopperen dat je weer opgepakt moet worden. Van muziek(doosjes) kan je ook nog wel een tijdje stil wezen maar ook dat niet te lang. Als je eenmaal echt moe bent val je het liefst in slaap op iemands arm en als ik je dan in de wagen leg is goed en slaap je door.

Maar als je last heb van krampjes moet je eerst echt goed in slaap gevallen zijn anders word je na een paar seconden, minuten wakker en merk je dat je alleen gelaten bent. Dat vind je bepaalt niet leuk. Dus dat word meestal weer oppakken voor ons en je stil sussen, op zijn best in slaap wiegen.

Zo ben je wel een makkelijke baby om mee te nemen. Gisteren zijn we dan ook laat in de middag nog naar de stad gegaan. We moesten nog wat kopen en daarna zouden we wat gaan eten. We zijn lekker op het terras gaan zitten van de mexicaan. Driegangen menu en jij was de hele tijd stil aan het slapen. Voor het toetje kwam je wel voor de borst en die kreeg je dan ook. Een vrouw op het terras keek de hele tijd vertederd naar je toen je in papa's handen lag.