26 weken en 5 dagen

Mijn lieve dochter,

Je bent al meer dan een half jaar oud. Wat heb je al veel tranen gelaten, en je moeder ook, in jouw korte leventjes. De bruikkrampjes zijn je helaas niet bespaart gebleven en elke keer weer was het een gevechtje om je ontlasting te doen. Maar daarna en tussendoor was je zo vrolijk. Ik zeg je groeien onder mijn handen en iedere kleine vooruitgang heb ik van dichtbij mogen meemaken. Het voelt zo uniek en ik voel me zo bevoorrecht dat jij me hebt uitgekozen om deze kleine en grote stappen met mij te delen. Je eerste glimlach, schaterlach, de eerste kruippogingen, je stijve beentje om te staan maar soms nog niet je evenwicht kunnen vinden en het grijpen met je handjes naar speeltjes en alle dingen die je niet pakken mag.

Wat verheug ik me nog op het komende half jaar om wat je allemaal zult leren. En wat jij mij allemaal zult leren. Ik hoop dat ik meer geduld kan vinden, dat ik meer de rust kan vinden hier in huis om jou een serene leefomgeving te geven. Papa doet ook zijn best en samen maken we er vast iets moois van. Het zo lief om die grote papa met jou bezig te zien, hij doet zo voorzichtig en kan er slecht tegen als je huilt. Hij knuffelt en danst, probeert je te lachen als je huilt en verschoont je poepluiers zonder morren. Ben je vandaag weer vrolijker dan?, vragen we ons af als je gepoept hebt. De frustratie dat we je niet kunnen helpen als je zo'n pijn hebt. Dat we je alleen kunnen vasthouden en je nog niet eens kunnen zeggen dat we mee leven met jou. Ik hoop dat je het voelt, dat we meeleven met jou pijn, dat we ondraagelijk vinden je zo te horen huilen.

Maar het is de laatste paar weken al een stuk minder geworden. Misschien dat je fruithapjes nu eindelijk zijn vruchten afwerpen en je ontlasting wat hebben verzacht. Hoewel het nog steeds niet veel is, een keer in de twee weken ongeveer.

Over een half jaar van nu ben je baby af en begint de dreumes periode. Zal je dan al wat praten? Ik kijk er naar uit en tegelijkertijd doet het pijn om deze belangrijke periode zo abrupt dan af te sluiten. Het kleine meisje dat zo in twee handen van papa paste is dan opeens een waggelend grietje van een jaar oud. We hebben veel complimentjes voor jou gekregen, vooral van: 'wat is ze klein.' Hoewel er in het begin opeens ook gezegd kon worden dat je zo lang was. Maar je lag lekker gestrekt met je beentjes, niet krom zoals de meeste babies. Toch al een beetje eigenwijs dus want juist nu weer lig je wat meer krom in je wagentje. Ja, je slaapt nog steeds in je wagentje beneden voor je middagdutje. En ik vind het maar moeilijk om afscheid te nemen van je wagentje en het om te laten bouwen voor een buggy. Dat zou betekennen dat je volgende keer in de box of boven moet slapen in je ledikantje. Dat kan je ook best hoor, dat doen we soms bij oma, maar mama vind dat wat minder leuk. Ik heb het idee dat je nog lekkerder slaapt in je wagentje omdat het je een beetje afschermd door zijn wanden.

Je hebt nog steeds je blauwe kijkertjes en ergens hoop ik dat ze je houdt. Je haartjes worden steeds lichter en het zou me niet geheel verbazen als je opeens blonde lokken hebt, die van je vader. We zullen het zien. Oma D. dacht nog even dat je krullen kreeg maar ik denk dat het wel meevalt. Je haartjes komen nu wel ruim over je schouders heen. Het zal leuk zijn als je straks allemaal lange haartjes hebt en we er een staartje in kunnen zetten. Ik vind het nu nog wat te fragiel daarvoor.

Vandaag of morgen ga je weer lekker met papa in bad. Vorig weekend waren we wezen wandelen in de laage Vuursche en jij keek lekker rond en viel halverwege in slaap. In het pannenkoeken restaurant sabbelde je wat aan mijn borst maar had niet erge honger, je leek een beetje onder de indruk van waar je nu was en speelde lekker met je rammelaartje die ik had meegenomen voor je. Toen bij opa was het een stuk rustiger en dronk je weer wel. Thuis gekomen ging je weer lekker met papa in bad, zoals elk weekend. Je vind het fantastisch en spetterd lekker rond. We hebben sinds december niet meer met je gezwommen in het zwembad en we zullen dat ook niet meer gauw doen helaas. Er waren slechte berichten over in de krant dat de chloordampen misschien schadelijk zijn voor de longetjes en de kans op bronchitus of astma twee keer zou verhogen. En aangezien jouw mama veel last heeft gehad van bronchitus leek het ons niet meer zo'n goed idee.

In juni gaan we op vakantie naar Frankrijk en daar zul je wel weer de kans krijgen om lekker te gaan zwemmen met papa en mama. Zie er nu al naar uit!