Zondag van het weekend was je al een beetje verkouden, nog geen verhoging dus we maakte ons geen zorgen. Maandag moesten we naar het consultatiebureau en daar was alles goed. Je woog 5700gram en was 62cm lang. Niet echt gegroeid maar ze vonden het prima. De dienstdoende arts zei wel dat ik misschien moest bijvoeden want anders werd je wel erg ielig. Ik ben er zelf niet zo bang voor, ik ben ook 'ielig' te noemen en 5 kilo onder de norm voor volwassenen. Maar ik leef, functioneer, nog goed en heb zeker geen annorexia of dergelijke.

Ik ga je dus nog even geen bijvoeding geven maar zal proberen je wat meer liga koeken te laten eten en hopelijk ga je weer eens een heel fruitpotje opeten binnenkort. Want tot nu toe kom je nog steeds niet verder dan een halve. Ik mag je gelukkig nog net zoveel borstvoeding geven als dat ikzelf wil. Was er even bang voor namelijk dat ik te horen zou krijgen dat het verstandig was om af te bouwen ofzo en nu over te gaan op flesvoeding, maar dat hoeft dus niet. Vind het namelijk, naarmate je ouder word, steeds intiemer worden om je borstvoeding te geven. Je lacht soms ook eventjes breeduit naar me om dan weer op mijn borst te duiken en verder te drinken. Dat is zo grappig en lief.

Maar goed, de arts luisterde naar je longetjes en vond wel dat die behoorlijk vol zaten al zag je dat toen nog niet aan je. Je kuchte niet op het bureau. Je was wel helemaal stil en leek erg onder de indruk van al die mensen, erg tam, je probeerde je zelfs niet om te draaien en bewoog ook amper. Enfin, nog die avond begon je benauwder te klinken, je vader was erg blij dat zijn tennis niet doorging voor die avond zodat hij bij ons kon blijven. Je had toen wel verhoging. De volgende dag moest hij echter snowboarden. Je temperatuur was die ochtend wel weer normaal en verder heb je ook geen verhoging meer gehad. Maar papa vond het niet fijn dat hij 's avonds weg moest. Toen hij weer aankwam vond hij je erg benauwd klinken en wou met jou naar de huisartsenpost. Daar leek het alweer wat beter te gaan maar de arts gaf ons toch een receptje mee om Ventolin te halen. Thuis was je weer benauwd en hebben we je ventolin gegeven. Voor de avond leek het te helpen.

De volgende ochtend heb ik het je weer gegeven en 's middags nog een keertje. Donderdag bleef ik alleen thuis met je en was je nog erg hangerig. Ik werd ook wat snotterig, misschien van de heteluchtverwarming. Maar vandaag gaat het al een stuk beter. Toen je wakker werd kwam ik naar je toe en begon je te schatterlachen om mijn hoofdbeweging. Dat was voor het eerst weer deze week, behalve dan dat je nog eens om Prada moest lachen die de bal apporteerde. Het is heerlijk om op een vrolijk te kind te moeten passen. Maar je bent nog even hangerig en hebt zeker wel de helft van de tijd aan mijn arm gehangen.

Gisteren at je de eerste kwart liga koek op trouwens.