Je word zo eenkennig. Als mama in de buurt is moet je ook bij mama zijn. Papa of oma is gerust wel voor eventjes goed maar daarna kruip of hang je naar me toe en als dat niet werkt word je driftig. Ook met spelen gaat het zo. Ik moet bij je op de grond gaan zitten of in ieder geval bij je in de buurt zijn. Als je eenmaal door hebt dat ik blijf dan heb je echter ook wel weer het vertrouwen erin en ga je rustig naar de keuken kruipen waar ik je niet kan zien. Waar je ik je dan wel vervolgens weer snel vandaan moet plukken omdat je anders bij het kattenvoer terecht kom.

Gisteren at je een hele banaan op als lunch. Ik hield de banaan vast en jij hapte er stukjes vanaf. Je keek wel de hele tijd een beetje moeilijk onder het pureren met je tandeloze mondje maar verorberde het heel dapper. De dag daarvoor had ik je yoghurt met verse mango gepureerd erdoorheen gegeven. Dat vond je ook erg smaakvol. Later deed ik er voor mezelf nog een paar scheppen suiker door en wat koolzuurhoudend mineraalwater. Lekker receptje voor in de zomer.