Gisteravond was het een groot drama om je naar bed toe te doen. Overdag had je al niet geslapen en vond het toen wel prima. De dag daarvoor had je overdag ook al overgeslagen maar toen waren we de stad in gegaan natuurlijk. Je was voor de rest ook niet vervelend zoals je normaal gesproken doet als je moe begint te worden dus het was wel goed.

Maar toen ik je dus uiteindelijk om negen uur 's avonds in bed deed huilde je alles bij elkaar. Je ging zelfs staan in je slaapzakje, gooide je speentje weg en wou je speentje vervolgens ook niet aanpakken. Ik had je er al eventjes eerst uitgehaald om melk te maken voor je en dat dronk je even maar toen ik je weer in bed deed begon het weer van voor af aan.

Dat moesten we dus vandaag anders doen! De laatste paar weken stonden we pas om een uur of tien of elf op en vandaag ben ik er dus expres eerder uit gegaan en heb ik jou eens niet tegen me aan verder laten slapen. Om negen uur waren we beneden aan het ontbijt. Je moest even wennen maar was al snel vrolijk aan het spelen en teletubbies aan het kijken.

Overdag rond drie uur werd je al wat moe maar ik wou het nog even aanzien want nog steeds was je niet vervelend. We waren bij oma en uit het kantoortje kwam je terug met je slaapzakje. 'Ben je moe?' vroeg ik. Je knikte ja maar ik wist niet zeker of je me goed had begrepen dus wachtte het nog steeds eventjes af. Je probeerde je slaapzakje aan te krijgen maar dat lukte natuurlijk niet. Uiteindelijk pakte je je slaapzakje en legde die op de grond en ging erop liggen met je hoofd.

Toen pakte ik je maar op en gaf je je speentje en deed je boven in je bedje. Je hield nog steeds je slaapzakje daarbij vast en viel vrij vlug in slaap.

Deze avond zat je eerst een tijdje rustig op mijn schoot, samen tv kijken. Toen ik je naar bed deed was je heel vrolijk. In bed in je slaapzakje gedaan, ging rustig, en een eindje van je vandaan gezeten zoals ik altijd doe. Je brabbelde wat, liet even 1 keer je speentje vallen maar daarna was je al vlug stil en viel je vrij snel in slaap.