Je bent nog steeds snotterig en vrolijk. De verkoudheid of griep heeft niet echt door gezet. Papa en mama waren vrijdag wat over enthousiast toen je helemaal snotvrij leek en super vrolijk was in de ochtend. Dus hup mee in de auto eventjes naar de stad toe, dat kan best! Dachten we. Het ging ook best goed, totdat we terug liepen. Je liep weer zelf en toen je voor de derde keer viel moest je toch wel erg huilen dus nam mama je in haar armen.

In de auto naar huis heb je alleen nog maar gehuild. Maar goed, we hadden het kadootje voor tante Nancy en de appeltaart voor papa gegeten. De volgende dag zijn we dus naar Nancy gegaan en opa en oma. Je speelde heerlijk met de kinderen. We waren daar om een uur of half twee tot drie uur, toen ging het mis. Je viel, je was vervelend, je wou opgetild worden, je wou weer lopen, je deed weer iets en telkens huilen. Je at onwijs veel druiven maar het vlees moest je niet. Dus we gingen weg, half vier ongeveer.

In de auto lekker geslapen, 's avonds wou je natuurlijk niet meer zo vroeg naar bed. Toch gedaan. Bij je gebleven tot je in slaap viel, om een uur of twee kwam je weer bij ons in bed. Volgende avond precies hetzelfde, eindigde in ons bed. Gisteravond heb ik je maar weer laten huilen, je bent wel snotterig maar een stuk minder zeurderig dus je kon best alleen in slaap komen. Het lukte gelukkig en natuurlijk sliep je de nacht nu wel helemaal door tot acht uur!