Gisteravond bracht papa je naar bedje toe. Hij had een tennis toernooi om negen uur pas dus om half negen kon hij jou mooi naar bedje brengen. Ik heb stiekem staan luisteren op de trap hoe het ging. Je liet zonder morren je tandjes poetsen, je luier verschonen, papa zong lief een liedje voor je en toen je in bed werd gelegd kwam er een luid protest: "Nee, nee, nee!"

Papa ging naar tennis, ik geloof dat zeker een uur later het pas helemaal stil was aan de andere kant van de babyfoon. Je was wel redelijk rustig maar zo nu en dan hoorde ik je opeens weer wat zeggen, een beetje huilen of je speentje tegen het bed aan. Ik leidde daaruit af dat het weleens geen rustige nacht kon gaan worden.

Gelukkig viel het aardig mee. Maar om vier uur 's morgens hoorde papa jou praten en ging naar je bedje toe. Papa vertelde me later dat je was gaan staan en je direct eruit wou worden gehaald. Het was al licht aan het worden buiten dus misschien dat je daarom dacht dat het al ochtend was?

Hij heeft je meegenomen naar ons bed waar je een beetje doezelde maar ons wel wakker hield. Papa had grote wallen onder zijn ogen. Mama kon amper haar ogen nog open houden. Papa was er om zes uur uitgegaan en je ging hem met slaapzak en al achterna en zo liep je naar hem toe in je slaapzakje! Dat was wel een koddig gezicht natuurlijk. Maar ik was bang dat je zou vallen dus riep je weer terug het bed in om je te bevrijden van je slaapzakje.

Uiteindelijk ben ik er om zeven uur uit gegaan terwijl jij dus al een tijdje erg actief aan het rond dartelen was, op en rond het bed. Mama heeft stiekem nog eventjes op de bank geslapen voordat oma jou kwam halen. Nadat je met oma bent meegegaan heeft mama lekker in bad nog even gelegen. Even bijkomen!