Vrijdag was papa vrij en gingen we weer de kermis op. jij ging in de autootjes en vond het helemaal geweldig en zwaaide iedere keer dat je ons voorbij kwam. maar je was net zo blij weer dat je eruit mocht. toen de autootjes starte viel je eerst wel een beetje achterover maar daarna pakte je direct weer dapper je stuurtje vast en begon te sturen. Papa was helemaal trots dat je de goede kant op stuurde maar volgens mama was het meer toeval.

Zondag gingen mama en tante bianca nog een keertje met je. het was al na drieen alleen en jij was al een beetje moe. het was ontzettend druk en we kwamen nauwelijk vooruit. Mama en bianca gingen eerst nog even een patatje eten en zelfs daar at je niet van harte van. Toen je later weer in de autootjes mocht vond je het wel weer erg leuk. daarna ging je in de draaimolen en bianca ging met je mee.


Vervolgens probeerde we nog een bumba-knuffel te grijpen maar dat lukte helaas niet! daarna ging je weer in andere autootjes en je mocht ook nog samen met bianca eendjes hengelen waar je een hele grote knuffel voor terug kreeg. die hield je de hele tijd goed vast in je kinderwagen. Na de autootjes viel je in slaap! je was helemaal uitgeput.

13 augustus kwamen joy en maartje hier weer logeren. Er was kermis in hoorn en we waren natuurlijk al even van het weekend er heen geweest samen met papa. We moesten wat boodschapjes doen in de stad dus liepen we er langs. jij hield je ogen zogenaamd gesloten (handje voor je gezicht maar tussen je vingers door spieken) bij het spookhuis maar voor de rest vond je het wel erg interessant.

Tjitske kwam 's middags nog eventjes langs met haar kinderen en jij, joy en amira speelde lekker samen in de tuin. Nou ja samen, het was soms vechten om met juist de ene speeltje samen te spelen. het ging wel een stuk beter nu samen met joy dan de vorige keer. Tjitske en kinderen bleven eten en we zaten lekker buiten met zijn allen. lieve papa had al alles klaar gezet ook voor vannacht.

's avonds gingen maartje, laura, tjitske en mama naar de kermis. de volgende dag gingen we met maartje en joy samen en kocht maartje nog een lief kadootje voor jouw verjaardag alsnog. later brachten we ze naar de trein in zaandam en sliep jij de hele tijd lekker in de auto. Mama aan de andere kant was daarna bekaf en viel in slaap op de bank terwijl jij weer vrolijk speelde!

Woensdag op je verjaardag kwamen de opa's en oma's langs en de tantes. Ze bleven allemaal pannekoeken eten die papa dapper in de keuken aan het bakken was terwijl de rest buiten lekker in het zonnetje zat! Het was de weken daarvoor alleen maar regen geweest sinds we terug waren van vakantie maar op je verjaardag was het dus gelukkig lekker weer!

Van oma en opa G. kreeg je Duplo dierentuin die je helemaal geweldig vind en vaak nu ook nog mee speelt. Van oma s. en opa b. kreeg je een houten tafelkeukentje die nu in de keuken staat in de openkast. Van Bianca kreeg je een nijntje laptop en van Nancy V-Village muziekband en een mooi pannensetje! Van papa en mama krijg je v-village treinstation. Allemaal dingen waar je erg graag nog mee speelt.

Vrijdag begon mama met het koken van het Marokkaanse eten voor zaterdag avond. Ik rekende op zo'n 25 a 30 personen max. Uiteindelijk kwamen er jammer genoeg wat minder mensen dus we hielden veel eten en taart over. De taart had oma trouwens gemaakt, pepermunttaart. Mama had de Marokkaanse lamsbout gemaakt (uit het boek van Oliver: Kook met Jamie!), twee runderstoofschotels een met sinasappels en de andere met kruiden en honing, een visschotel, kipschotel en een couscous salade. Het was erg goed geslaagd. Maar wat een werk, mama had wel zes snijwondjes op haar handen van het uien snijden.

Zaterdag heb je eerst nog eventjes geslapen voordat de eerste visite kwam. Je vond al het speelgoed allemaal weer erg leuk en hebt ook lekker gespeelt met Amira en je neefjes en nichtjes die er natuurlijk ook waren. Ook Nohayla en Fien waren er natuurlijk bij en oma was weer helemaal verliefd toen ze Nohayla in haar armen wiegde, Nohayla met haar donkere haartjes had ook zo een kind van oma kunnen zijn haha.

Om een uur of tien ging de laatste visite naar huis en werd het ook tijd dat jij naar bed ging. Maar de hele avond heb je je heel goed gehouden en was je erg enthousiast en vrolijk door alle aandacht die je kreeg. Je bent super verwend en was ook super lief, Tjitske schreef:
"...en zo lief ik stond bij de schommel en toen deed sigrid zo haar armpjes omhoog dus ik pakte haar en toen ging ze me knuffelen en toen wilde ze weer op de grond!!"

Dinsdag kwamen oma en opa met hun cruise reis ook nog één dagje langs in Reykjavik. Papa en mama hadden van te voren een grotere auto gehuurd waar we met zijn allen in paste. In overleg gingen we weer langs Thingvellir, Geysir en Gullfoss. Opa en oma vonden het allemaal erg mooi en jij en oma vonden het vooral weer erg leuk om elkaar te zien.

Je genoot zichtbaar weer van alle aandacht en oma was ook helemaal blij en straalde ervan. Het was prachtig weer en oma en opa waren erg verbaasd over het feit hoe warm het was in IJsland. We liepen allemaal zonder jas buiten.

Die avond zijn we weer richting het meer gegaan die we tegen kwamen op weg van Blaa Lonid, we hadden KFC tortillas en friet meegenomen om daar te gaan picknicken samen met Solveig, Njalli en Mirra.

De volgende dag gingen we voor de laatste keer even de hoofdstraat op en daarna brachten we de auto weer terug. Die avond gingen we uit eten in een op loop afstand gelegen hotel met zijn zessen. Daarna gingen we met de auto (en de mannen op de fiets) naar het zwembad toe waar jullie nog lekker gespeelt hebben.

Om vier uur 's nachts stonden we op en werden we door Njalli naar het vliegveld gebracht. Mama moest zowat huilen toen ze afscheid nam van Solveig, toch een beetje raar om voor een tweede keer afscheid te nemen na twee weken daar gewoond te hebben.

Het vliegen ging weer erg goed, dit keer werden we achterin gezet en hadden we drie stoelen tot onze beschikking, jij kon dus lekker op je eigen stoel... slapen. Mama sliep ook de hele vliegreis en jij lag met je hoofdje op mama's schoot. Zo zaten we de hele vliegreis.

De volgende dagen ging je slecht slapen, je had waarschijnlijk ook een verkoudheid opgelopen in het zwembad de laatste avond want je was een beetje snotterig. Na vier dagen, toen de verkoudheid ook echt over leek, heb ik je weer echt hard aangepakt en heb ik je gewoon laten huilen als je weer naar bed werd gebracht. Je was het natuurlijk ook zo gewend geraakt om in papa's en mama's slaapkamer te slapen dat het weer even wennen was om in je eigen kamer te laten slapen. Gelukkig ging het na twee nachten weer prima en slaap je nu dus weer gewoon in zonder dat ik erbij hoef te zitten de hele tijd.

Zondag gingen we met Solveig en Mirra een rondje Reykjanes doen. We kwamen langs een prachtig, door mineralen blauw, meer. De klei bestond uit verschillende lagen, het was jammer dat we het niet mee konden nemen. Daarna gingen we naar de 'teen van Reykjanes' een klif in de vorm van een teen. Mama is daar alleen naartoe gelopen Solveig en papa bleven bij jullie terwijl jullie samen in de auto speelde.

Vervolgens kwamen we langs een modderpoel waar we geen hand voor ogen zagen. De weg was daarna erg rotsachtig - wat wel vaker voorkwam in IJsland. We zijn eerst even wat gaan eten, een lekkere hamburger voor ons en voor jullie twee patatjes en kipnuggets.

Daarna gingen we verder naar de Blaa Lonid oftewel de Blue lagoon. We waren precies op tijd, rond etenstijd, het leek lekker rustig en we hoefden niet in de rij staan. We hadden er dus goed aan gedaan eerst eventjes wat te gaan eten. Mirra en jij hebben lekker gespeelt in het water, alleen het witte klei vond je wat eng toen papa en mama dat op hun gezichten smeerde. Toen we na een uurtje weer weggingen en een ijsje gingen eten was het super druk bij de ingang en stond er een lange rijd tot ver buiten!

Voor zaterdag hadden we besloten dat mama het huis grondig zou gaan schoonmaken en papa jou mee zou nemen naar het zwembad. Met jou het huis schoonmaken en opruimen zou toch niet lukken. Nadat alles eindelijk weer was ingepakt in de auto vertrokken we vlak voor etenstijd.

We aten wat in Blónduos, we dachten dat het een redelijk groot plaatsje zou zijn met wel een paar restaurants. We vonden uiteindelijk met pijn en moeite één hotel waar ook een restaurant in zat. Het was helemaal verlaten op de bediening na, waarvan een meisje uit Polen. We kregen geen menukaart maar één van de meisjes zei ons wat ze voor vandaag hadden, we keuzen uit 1 gerecht.

Het smaakte ons gelukkig goed en om jou te verschonen kregen we een hele kamer. Je had nog niet geslapen maar na het eten viel je gelukkig vrij snel in slaap in de auto. De rest van de reis sliep je dus. Papa stopte nog één keer om een lavalandschap te fotograferen maar daarna waren we vrij vlug weer in Reykjavik. De terugreis was een stuk korter dan de heenreis, ook omdat we dit keer een tunnel naar Reykjavik namen die onze reis wel een uur bekorte.

Toen we thuiskwamen bij Sólveig kwam ook zij juist thuis van haar ouders zomerhuisje. We zijn nog even opgebleven en samen wat gaan drinken maar daarna vonden we vlug ons bedje. Jij sliep meteen weer verder in je campingbedje.

Vrijdag vertrok de veerboot naar Grímsey, het noordelijkste bewoonde eiland van IJsland. We hadden te horen gekregen dat ze meestal wachtte op genoeg toeristen en andere passegiers voordat ze zouden vertrekken. Dus hadden we bedacht dat we ter plekke wel een ticket zouden kopen. Dat kon ook wel uiteindelijk maar gelukkig waren we vroeg!

Er waren namelijk een heleboel IJslanders die nu naar het eiland gingen omdat er een visserswedstrijd zou zijn dit weekend. De hele boot was dus tjokvol! De bootovertocht duurde maar liefst drie uur. Papa moest veel met je rond lopen nadat je het eerste uurtje op mama's schoot geslapen had. Mama was ook net ongesteld geworden dus die was harstikke misselijk op de boot en had enorme buikpijn, ik dacht echt dat ik zou overgeven zoals een twee andere mensen op de boot zeeziek waren.

Toen we aan wal waren liep ik snel door naar een wc toe. Het bleek dat er maar twee openbare wc's op het eiland waren en ieder lagen ze een stuk lopen vandaan waar wij juist stonden. Ik zette het dus op lopen en dat hielp wel goed tegen de misselijkheid. Toen ik daarna ook nog eens mijn beloofde papegaaiduikertjes te zien kreeg - die tien keer zo klein waren als verwacht maar niet minder schattig en lief daardoor - was het helemaal goed!

Je hebt nog eventjes gespeelt in de speeltuin, ging een paar keer van de glijbaan af en moest telkens in het huisje naar ons zwaaien van bovenaf. Toen we daarna gingen lopen ontdekte papa dus de papegaaiduikers die verstopt zaten op de kliffen. Om een goeie foto te maken is mama op haar buik er naartoe gekropen met de camera in haar handen, ellebogen in het gras. Het is maar goed dat het geen sporen op haar witte jas heeft achtergelaten. Na de laatste kruippoging om net even iets meer dichterbij te komen vlogen ze helaas - op één na - weg. De laatste vloog ook weg toen ik mijn camera scherp stelde.

Daarna vervolgde we onze tocht naar het enige restaurant die weer aan de andere kant van het eiland zat. De meeuwen overvielen ons en pikte naar onze hoofden, wat papa erg kwaad maakte omdat jij daar zo hoog zat op zijn rug, het was hun broedseizoen. Bij het restaurant, bed and breakfast was vlakbij ook de poolcirkel en daar hebben we natuurlijk ook nog even een foto van gemaakt. Het B&B was erg gastvrij, we zaten in de woonkamer en kregen lekkere broodjes en zoetigheden.

De boottocht terug was gelukkig een heel stuk rustiger, zeg maar gerust dat wij de enige waren die binnen waren, de andere weinige mensen waren buiten. Voor jou werd er Disney's Bambi op de tv gezet en daar keek je even rustig naar maar daarna sliep je lekker samen met mama.

De eerste dag ging papa 's ochtends inkopen doen en daarna gingen we de stad in. Nog niet wetende dat we ook zo weer uit die stad zouden zijn, dat wil zeggen, er was één echte winkelstraat en die hadden we binnen tien minuten al gezien. Voor Sigrid kochten we nog eventjes een mooi Mega Blocks brandweer- politiestation waar ze de rest van de week lekker mee gespeelt heeft als we in ons huisje waren.

We gingen naar Godafoss alleen sliep jij al toen we daar aankwamen en was het al met al geen succes, niet door jou maar meer door de hele situatie. We probeerde daarna nog naar Myvatn te gaan, letterlijk het muggenmeer, omdat er nu zoveel wind stond we daar waarschijnlijk geen muggen aan zouden treffen. Mijn vermoeden was juist er waren inderdaad geen muggen maar de wind was om te snijden, het was ijskoud en we zaten waarschijnlijk aan de verkeerde kant van het meer. Het was minder mooi en spectaculair.

De volgende dag hadden we eventjes een rust dag in gelast, we gingen lekker zwemmen met jou in één van de twee zwembaden van Akureyri. We kozen de dichtbijste en het was slechts drie straten verderop, we waren er zo! Het was een super fijn zwembad voor kindjes ook met een paddestoel, een slang die waterspoot, nog een pomp-water-spelletje en nog een heel ondiep badje erbij met glijbaan waar zelf jij nog in kon gaan liggen. Natuurlijk was het weer allemaal buiten en lekker warm.

Nadat je lekker gespeelt had in het ondiepe bad gingen we eventjes in het grote bad en je ging na wat aanmoedigingen van mama zelfs los 'zwemmen' met je bandjes aan natuurlijk. Je vond het helemaal leuk en zei steeds 'losj'.

De volgende dag gingen we richting Ásbyrgi, de canyon die volgens de legende een hoefafdruk van het paard van Odin, Sleipnir, zou zijn. Op de heen weg zouden we een kans hebben om papegaaiduikers te zien en dus stopten we eventjes ergens langs de weg maar helaas waren er alleen maar meeuwen. De weg naar Ásbyrgi was erg lang en het was bijzonder mistig gezien de wolken tegen de bergen aan bleven hangen. Eenmaal in de canyon stopten wij bij een parkeerplaats ergens in het bosrijke gebied. We besloten een kleine wandeling te maken richting de 'muren' van de canyon, ondanks dat het door de mist een klein beetje regende en jij daar totaal geen zin in had!

Maar het was super mooi en ik wou dat jij dat ook had kunnen beseffen. Volgens de legende was dit de hoofdstad van de 'verborgen' mensen en ik kon het me meteen levendig voorstellen. Aan de voet van de canyon was een klein groen meer en de canyon zelf was ook bekleed met groen mos tot op een zekere hoogte. Het bos was vrij klein voor onze begrippen, de bomen op IJsland groeien niet hoger dan 2 meter. Maar er was hier zoveel te zien, er was ook een paadje nog omhoog om het meer van bovenaf te zien. Het was werkelijk schitterend en ik denk zelfs dat de mist hier goed mee werkte aan de speciale sfeer die er hing.

Voordat we onze weg vervolgde gingen we eerst even wat eten in een wegrestaurant/winkel. Er was net een buslading duitse toeristen daar ook aan het eten maar gelukkig vonden we nog een leeg tafeltje en aten we onze sandwich en koffie.

Daarna gingen we naar Glymur, de weg ernaartoe was erg hobbelig en naarmate we dichterbij kwamen hoe dichter de mist werd! Vanaf de parkeerplaats was het nog zo'n 15 minuten naar beneden lopen over een stenen 'trollen' trap zoals wij het noemde omdat het erg grote stappen waren die we moesten nemen soms. Het was gewoon gemaakt van de stenen die daar voor het grijpen lagen dus dan kan je je een beetje een voorstelling maken. Jij zat bij papa op de rug maar vond het niet leuk en huilde de hele tijd. De mist maakte het donker en nat. Door de mist zagen we jammer genoeg van Glymur zelf ook weinig. We besloten al gauw terug te gaan.

Papa heeft is daarna nog even gestopt bij een stoomveld en een lavaveld maar mama besloot verder in de auto te blijven. Ook Myvatn kwamen we nu weer langs maar ook daar zijn we niet meer gestopt. Terug naar huis! 's Avonds gingen we nog even zwemmen met je als goedmakertje. Je genoot weer volop gelukkig en was totaal onbevreesd nu voor het diepe water, je liep zo van het ondiepe bad naar het diepe als we je niet goed in de gaten hielden!

Maandag vertrokken we vanaf Sólveigs huis richting Akureyri. Papa nam eerst nog een omweg zodat we een 190 meter hoge waterval konden zien. Helaas stond nergens ook maar aangegeven hoelang het lopen was en hoe de conditie van het pad was. Het eerste kwartier lopen ging nog wel, afgezien dan dat mama dit niet echt verwacht had mopperde ze toch weinig.

Daarna moesten we langs een kloof naar beneden lopen, dat wou mama toch niet en papa met Sigrid op zijn rug lukte ook niet helemaal of vonden we in ieder geval te eng. Dus papa besloot alleen verder te gaan en mama ging maar stenen stappelen met Sigrid gezien er niks anders voor handen was. Ik moest natuurlijk ook nog de rugzak meeslepen met me en we hadden stom genoeg helemaal geen drinken of eten mee genomen.

Het duurde zeker nog een half uur eer papa weer terug was. Mama was eventjes behoorlijk boos maar we besloten geen verdere stops meer te maken en nu eerst naar Akureyri te gaan. Alleen nog om wat te eten twee keer zijn we gestopt. De eerste keer gingen we picknicken langs de weg met het eten dat we gehaald hadden van de supermarkt en de tweede keer aten we in een restaurant/hotel.

In Akureyri troffen we een lief twee-onder-een-kap huisje aan met twee verdiepingen en een zolder. Op de zolder sliepen we met zijn drieen en daar beneden was de keuken, woonkamer en badkamer. De begane grond gebruikte we niet, had nog twee slaapkamers.

Die nacht sliep mama weer erg slecht nadat ze de eerste nacht ook al slecht geslapen had in Reykjavik van al het licht 's avonds. Ik stond toen om drie uur op en kijkend naar de zon dacht ik al dat het een 'avondzon' was. Gelukkig kon ik toen nog een beetje verder slapen. Njalli had de volgende dag een verduistering voor het gordijn gemaakt dmv lakens. Maar het zomerhuisje had helemaal geen gordijnen voor het raam dus de zon scheen fel onze slaapkamer binnen midden in de nacht!

Jij was het kennelijk wel gewend en papa had een ooglap voor.

Vrijdag gingen we naar de waterval en de geiser. Bij de geiser riepen jij en Mirra beide: "Nog een keer!" De waterval was een minder groot succes jullie werden al een beetje moe en papa en mama namen jou nog mee naar beneden vlakbij de waterval. Dat vond je best eng al dat kabaal en die natte druppels tegen je aan. Maar papa hield je goed vast.

Voor jullie gingen we daarna naar een zwembad toe. Alle zwembaden in IJsland zijn gewoon buiten, de kleedruimtes wel binnen en de douches ook. Maar de zwembaden zijn dus allemaal op een aangename lauwe, warme of heette temperatuur afhankelijk van welk bad je neemt. Het normale baantjes bad is het koudste maar voor onze begrippen nog zeer aangenaam ook in de koude lucht dus! De kinderbaden waren een stuk warmer en dan had je nog twee jacuzzi's bij dit zwembad. Erg lekker! In de zwembaden kreeg je ook automatisch zwembandjes voor je kind daar hadden ze een hele berg van, erg goed geregeld!

's Avonds kwam Njalli ook naar het huis en gingen we barbecuen. Van Bianca had ik het recept voor pindakaas-sate saus gekregen en die maakte ik dan ook, Njalli en Solveig vonden het erg lekker en kende het nog niet.

De volgende dag gingen we naar Þingvellir, een prachtig natuurlandschap waar je de aardkorst kon zien. De breuklijn van het Europees-aziatische en Amerikaanse continent kwamen daar precies bij elkaar. Sólveig had het idee om wat hapjes mee te nemen en wat te drinken. Er stond een enorme wind toen we daar aankwamen en er waren grote wolken vol stof onze kant aan het opwaaien. Maar we vonden een mooi beschut plekje tussen de canyon-achtige kloof en konden zelfs onze jassen daar uit doen. De kinderen konden ook lekker even vrij rondlopen en Sigrid ging er zelfs vandoor, niet wetend dat papa stiekem achter haar aanliep! Ze liep een hele eind door totdat papa haar uiteindelijk opmaakte en weer mee terug nam gelukkig.

Die avond zaten we weer lekker in de jacuzzi. De volgende dag hebben we het rustig aan gedaan en lekker van het zonnetje genoten en op het terras gezeten, geluierd en de kinderen lekker laten spelen met het luchtkussen, de loopauto en de zandbak!

De volgende dag moesten Sólveig en Njalli weer werken en Mirra ging naar het kinderdagverblijf. Papa nam jou in de draagzak en we zijn lopend naar de main street van Reykjavik gegaan om warme jassen te kopen! Voor jou hadden we natuurlijk wel een lekkere warme jas mee maar voor onszelf hadden we ons een beetje verkeken om de koude wind die er toch was in de zomer van IJsland.

Het was gelukkig wel erg mooi weer toen we er heen liepen, papa liep zelfs met blote armen. Jij viel al vlug in slaap in de draagzak. Aangekomen bij de main street zijn we eerst eventjes wat gaan eten want mama - zonder enige conditie - was behoorlijk moe geworden van de loop en we moesten nog omhoog lopen gezien de straat op een heuvel gebouwd was.

Papa vond uiteindelijk wel een mooie jas mama twijfelde nog wat. We belde Sólveig om ons naar de autohuur te brengen en haalde onze auto op. Sólveig en Njalli waren echt super met alles om voor ons te regelen en te onderzoeken wat er te zien was of te doen was in de plaatsen waar we naartoe gingen.

De volgende dag kocht mama toch nog de jas die ze wou in het overdekte winkelcentrum - en kreeg meteen haar tax terug bij de klanten service! Eind van de middag had Sólveig vrij genomen en gingen we op weg naar het zomerhuisje van Sólveigs ouders. Het was een half uurtje tot 45 minuten rijden er naartoe. We stopten onderweg nog even voor wat boodschappen.

Die avond kookte mama in het zomerhuisje en daarna zijn we in de jacuzzi gegaan. Je vond het hartstikke lekker en helemaal geweldig met Mirra erbij. Er was ook super veel speelgoed aanwezig in het zomerhuisje dus dat was wel heel fijn.

Op het vliegveld heb je nog lekker een beetje rond gerend met papa. Mama was eerlijk gezegd hartstikke nerveus voor jou eerste vlucht en was misselijk van alle spanning. In het vliegtuig zat je op mijn schoot en je vond het wel heel erg interessant dat we gingen rijden en opstijgen. Vlak na het opstijgen viel je op mijn schoot in slaap.

Na twee keer wakker te zijn gemaakt door papa, eerste keer voor je gordel om te doen en tweede keer voor het eten, wou je niet meer slapen. We moesten toen nog twee uur en het eerste duur daarvan ging redelijk goed met het eten, boekje lezen en tekenen maar daarna had je er gauw genoeg van en wou je het liefst lopen.

In IJsland hadden we vrij vlug onze koffers alleen geld pinnen duurde daarna een stuk langer. Daarna gingen we met de bus naar Reykjavik waar we bij de bushalte werden opgewacht door Sólveig die eerder vrij had genomen van haar werk!

Die avond had Sólveig Amerikaanse tortilla's gemaakt voor ons en daarna gingen we nog even een stukje wandelen. Het was al rond acht uur of negen maar nog stralend licht. Sigrid en Mirra wouden al snel niet meer stilzitten in hun wagen en gingen dus verder lopen. Alleen kwamen we toen niet echt meer verder dan enkele meters want de dames vonden het erg leuk om paardenpluizen te plukken en te blazen, tot zoverre dat laatste dan ging.

De dames werden al gauw al moe ook en we gingen dus maar weer terug naar huis. Sigrid sliep meteen heel erg goed en ons ritueeltje van thuis ging gewoon vlekkeloos over in IJsland. Was ik toch best trots op mijn kleine meid die meteen lief in slaap viel zonder morren met Coco in haar armpjes terwijl ze zoveel indrukken had gehad die dag!