Vrijdag vertrok de veerboot naar Grímsey, het noordelijkste bewoonde eiland van IJsland. We hadden te horen gekregen dat ze meestal wachtte op genoeg toeristen en andere passegiers voordat ze zouden vertrekken. Dus hadden we bedacht dat we ter plekke wel een ticket zouden kopen. Dat kon ook wel uiteindelijk maar gelukkig waren we vroeg!

Er waren namelijk een heleboel IJslanders die nu naar het eiland gingen omdat er een visserswedstrijd zou zijn dit weekend. De hele boot was dus tjokvol! De bootovertocht duurde maar liefst drie uur. Papa moest veel met je rond lopen nadat je het eerste uurtje op mama's schoot geslapen had. Mama was ook net ongesteld geworden dus die was harstikke misselijk op de boot en had enorme buikpijn, ik dacht echt dat ik zou overgeven zoals een twee andere mensen op de boot zeeziek waren.

Toen we aan wal waren liep ik snel door naar een wc toe. Het bleek dat er maar twee openbare wc's op het eiland waren en ieder lagen ze een stuk lopen vandaan waar wij juist stonden. Ik zette het dus op lopen en dat hielp wel goed tegen de misselijkheid. Toen ik daarna ook nog eens mijn beloofde papegaaiduikertjes te zien kreeg - die tien keer zo klein waren als verwacht maar niet minder schattig en lief daardoor - was het helemaal goed!

Je hebt nog eventjes gespeelt in de speeltuin, ging een paar keer van de glijbaan af en moest telkens in het huisje naar ons zwaaien van bovenaf. Toen we daarna gingen lopen ontdekte papa dus de papegaaiduikers die verstopt zaten op de kliffen. Om een goeie foto te maken is mama op haar buik er naartoe gekropen met de camera in haar handen, ellebogen in het gras. Het is maar goed dat het geen sporen op haar witte jas heeft achtergelaten. Na de laatste kruippoging om net even iets meer dichterbij te komen vlogen ze helaas - op één na - weg. De laatste vloog ook weg toen ik mijn camera scherp stelde.

Daarna vervolgde we onze tocht naar het enige restaurant die weer aan de andere kant van het eiland zat. De meeuwen overvielen ons en pikte naar onze hoofden, wat papa erg kwaad maakte omdat jij daar zo hoog zat op zijn rug, het was hun broedseizoen. Bij het restaurant, bed and breakfast was vlakbij ook de poolcirkel en daar hebben we natuurlijk ook nog even een foto van gemaakt. Het B&B was erg gastvrij, we zaten in de woonkamer en kregen lekkere broodjes en zoetigheden.

De boottocht terug was gelukkig een heel stuk rustiger, zeg maar gerust dat wij de enige waren die binnen waren, de andere weinige mensen waren buiten. Voor jou werd er Disney's Bambi op de tv gezet en daar keek je even rustig naar maar daarna sliep je lekker samen met mama.