Op het vliegveld heb je nog lekker een beetje rond gerend met papa. Mama was eerlijk gezegd hartstikke nerveus voor jou eerste vlucht en was misselijk van alle spanning. In het vliegtuig zat je op mijn schoot en je vond het wel heel erg interessant dat we gingen rijden en opstijgen. Vlak na het opstijgen viel je op mijn schoot in slaap.

Na twee keer wakker te zijn gemaakt door papa, eerste keer voor je gordel om te doen en tweede keer voor het eten, wou je niet meer slapen. We moesten toen nog twee uur en het eerste duur daarvan ging redelijk goed met het eten, boekje lezen en tekenen maar daarna had je er gauw genoeg van en wou je het liefst lopen.

In IJsland hadden we vrij vlug onze koffers alleen geld pinnen duurde daarna een stuk langer. Daarna gingen we met de bus naar Reykjavik waar we bij de bushalte werden opgewacht door Sólveig die eerder vrij had genomen van haar werk!

Die avond had Sólveig Amerikaanse tortilla's gemaakt voor ons en daarna gingen we nog even een stukje wandelen. Het was al rond acht uur of negen maar nog stralend licht. Sigrid en Mirra wouden al snel niet meer stilzitten in hun wagen en gingen dus verder lopen. Alleen kwamen we toen niet echt meer verder dan enkele meters want de dames vonden het erg leuk om paardenpluizen te plukken en te blazen, tot zoverre dat laatste dan ging.

De dames werden al gauw al moe ook en we gingen dus maar weer terug naar huis. Sigrid sliep meteen heel erg goed en ons ritueeltje van thuis ging gewoon vlekkeloos over in IJsland. Was ik toch best trots op mijn kleine meid die meteen lief in slaap viel zonder morren met Coco in haar armpjes terwijl ze zoveel indrukken had gehad die dag!