Vandaag voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Mama moest je vroeg wakker maken, om kwart over negen mochten we komen. Iets over negenen waren we daar met je tasje in je hand, vond je iets te zwaar dus gaf je het weer aan mama. Voor ons uit liep een ander meisje die naar dezelfde speelzaal ging. Je liep direct op de speelhoek af waar je met papa ook al had gespeelt toen we er voor het eerst gingen rondkijken.

Mama moest wel mee naar de speelhoek natuurlijk maar toen ik je handje los liet en zei dat mama 'daar' thee ging drinken was het goed en zei je me gedag. Daarna keek je niet meer naar me om. Toen ik thee aan het drinken was maakte je opeens een hoop kabaal 'Nee, nee, nee, nee!' iemand had je theekopje afgepakt, je hield pas op met nee zeggen totdat je het theekopje weer had.

Toen mama wegging kon ze het natuurlijk niet laten even gedag te zeggen dus gaf ik je een kus en zei je dat ik weg ging. 'Nee, niet weggaan' zei je. 'Maar jij mag hier blijven alleen mama gaat weg, kan Sigrid nog verder spelen, oke?' Dat vond je wel goed maar toen ik echt wegging begreep je het opeens en vond je dat toch niet zo'n goed idee, mama moest ook blijven.

Een ander meisje begon hard te huilen dat haar vader wegging dus daar keek je met grote ogen naar, ik legde uit dat het meisje moest halen om haar vader. 'Ja,' zei je. Ik legde nog een keer uit dat mama weg ging en dat Sigrid hier bleef spelen en dat mama je straks weer komt ophalen. Toen begreep je het en was het goed.

De twee uurtjes vlogen om en toen ik eraan kwam, leek je wat overdonderd door alle moeders die tegelijk binnenkwamen, je bleef stil op je stoeltje zitten. Toen mama vlakbij je was zag je me nog niet maar opeens keek je naar me en toen brak er een glimlachje door en begon je mijn gezicht te aaien. 'Mama straks ophalen' zei je toen, alsof je het opeens begreep. Zo lief. Volgens de leidster was het heel goed gegaan. Toen ik weg wou gaan was het opeens niet meer goed, je wou nog graag blijven spelen. Pas nadat ik had gezegd dat we wat bij oma gingen eten en alle andere kindjes ook weggingen was het goed. 'Dag iedereen' zei je en zwaaide met je handje.