Mama is nog vergeten te vertellen dat je al sinds een aantal weken alle kleuren zowat kan benoemen. Toen we kadootje gingen kopen voor oma's verjaardag riep je meteen 'paars!' toen de vrouw het inpakte. Dat vond de kassamevrouw erg goed van je en van de week zei je tegen oma 'dat is oranje.' Wat oma weer verbaasd deed staan kijken.
En nu heb je dus ook een duidelijke lievelingskleur: roze. Je wilt altijd je roze speentje als je naar bed toe gaat. Blauw accepteer omdat er niets anders voor je op zit, maar de girafjes en zebra die er op de blauwe spenen staan maken gelukkig veel goed. Toch, als je vraagt om je speentje zeg je er vaak nu bij dat het een van je 'roze' speentjes moet zijn. Met sokjes vind je juist wel leuk om blauwe of groene te kiezen gek genoeg.
Je bent nu al drie keer naar de peuterspeelzaal gegaan en het enige wat je een beetje moeilijk vind is het afscheid van mama - ik moet je duidelijk uitleggen dat mama zodalijk je weer komt ophalen - en het weggaan bij de peuterspeelzaal zelf - totdat je ziet dat alle andere kindjes ook meegaan met hun mama's en oma's, dan vind je het wel oke om ook mee naar huis te gaan.
Thuis heb je vervolgens energie te over, een middagslaapje zit er die dag echt niet meer in terwijl je de volgende dag juist wel weer wilt slapen tussen de middag. Ach, misschien is het wel de eerste weken zo, we merken vanzelf wel wat het juiste ritme voor jou is. In ieder geval heb je het erg naar je zin op de peuterspeelzaal en de juf zei dat je al goed mee deed met alles.
De tweede keer dat ik je ophaalde lag je op de grond zogenaamd te slapen en had je het daar 's middags nog over en de laatste keer zat je met je rug naar mij toe en toen ik mijn gezicht naast de jouwe bracht omhelsde je me heel stevig met een armpje toen je erachter kwam dat ik het was.